Saturday, January 30, 2010
റാണിയും ദാസിയും
നിറയുക
നീയെന്നില് !
പറയുക
നീയെല്ലാം!
പാടുക
നീയെന് കാതില് !
ഒന്നായ്
പണിതിടാം
നമ്മുക്കൊരു
സ്വര്ഗ്ഗ രാജ്യം!
അവിടെ റാണിയായ് നീയും
ദാസിയായ് ഞാനും
പ്രജകളായ് നമ്മള് മാത്രം!
മോളുണര്ന്നുകരഞ്ഞപ്പോള്
ഉറക്കം വിട്ടുണര്ന്ന
കണ്ണുകള് സ്വപ്നങ്ങള്ക്കു
നന്ദി ചൊല്ലി!
കണ്പ്പോളകളിലപ്പോഴും
ഉറക്കം ബാക്കിയായിരുന്നു!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
ഇടവേളക്ക് ശേഷം വീണ്ടും ഒരു ബാക്കി ഉറക്കമായി ഒരു കവിത!
ആശംസകള് :)
സുന്ദരി മോള്ക്കൊരു ചക്കരയുമ്മ.
സ്നേഹത്തിനു സ്വാര്ത്ഥതയുടെ ഒരു
കവചം മനോഹരമായ ഒരു സ്വാര്ത്ഥത
കാര്യമൊക്കെ കൊള്ളാം .. ഭര്ത്താവ് , ഭാര്യ, മകള് . ഇടക്കൊക്കെ പുറത്തേക്കും ഒന്നിറങ്ങി കവിത എഴുതൂ. ഒരിടത്ത്തടങ്ങിയിരിക്കാതെ..
ആശംസകള് !!
ആശംസകൾ...
hahha swapnam ayirunnalle?
Post a Comment